Psychotherapiepraktijk Carreira Y Lopez
Kosten
De werkzaamheden die ik verricht vallen onder de basiszorgverzekering en worden - in beginsel - betaald door uw zorgverzekeraar. In beginsel, want de praktijk is echter ingewikkelder dan op het eerste gezicht lijkt. Dat hangt mede af van welk contract ú met uw zorgverzekeraar heeft (budget, natura of restitutie) en of ík een contract met uw zorgverzekeraar heb afgesloten. In uitzonderlijke gevallen zult u ook een gedeelte zelf moeten betalen. Een behandeling heeft verder altijd invloed op het door u te betalen wettelijk vastgestelde eigen risico dat u bij uw verzekeraar heeft afgesloten.
Hieronder meer informatie over hoe een en ander werkt.
Ik heb contracten met de volgende verzekeraars:
Bent u verzekerd bij een andere verzekeraar en wilt u bij mij in behandeling, neem dan contact op met uw verzekeraar om te informeren of en zo ja hoeveel zij vergoeden. De kans is echter groot dat u in dat geval de behandeling geheel of gedeeltelijk zelf zult moeten betalen. Als u dat niet wilt, kunt u ook wachten tot het nieuwe kalenderjaar en dan een contract afsluiten met een van de verzekeraars waar ik wel een contract mee heb.
1. Eigen risico.
Iedere Nederlander moet verplicht een zorgverzekering afsluiten. Daarbij is er een een zogenaamd wettelijk verplicht eigen risico. Het eigen risico bedraagt dit en volgend kalenderjaar € 385,= per jaar. Als u kosten maakt die onder de verzekering vallen (behalve de kosten van de huisarts) moet u eerst dit bedrag zelf betalen en betaalt uw zorgverzekeraar enkel de kosten boven dit bedrag. De kosten van mijn behandelingen vallen als specialistische hulp daar ook onder. Het eigen risico geldt per kalenderjaar. Dat betekent dat op 1 januari van ieder jaar de „teller” voor u weer op nul wordt gezet. In ieder geval betaalt u per jaar nooit meer dan het wettelijk verplichte eigen risico, tenzij u vrijwillig een hoger eigen risico heeft afgesloten.
LET OP: zorgverzekeraars bieden de mogelijkheid om het eigen risico vrijwillig te verhogen, soms tot meer dan € 1.000,=. Daardoor betaalt u minder premie per maand, maar u loopt dan dus wel het risico dat u veel meer moet betalen als u onverhoopt wél medische zorg nodig heeft.
LET OP 2: het eigen risico is niet hetzelfde als de “eigen bijdrage” die voor sommige diensten of producten door de zorgverzekeraars in rekening worden gebracht. Een uitleg hierover - en hoe u het eigen risico en/of de door u te betalen eigen bijdrage kunt spreiden, zodat u niet het volle bedrag in één keer hoeft te betalen - kunt u in dit document nalezen.Voor de door mij geleverde zorg geldt overigens géén eigen bijdrage.
2. Gecontracteerde zorg of niet gecontracteerde zorg.
Dit is van belang voor wat ook wel de „vrije artsenkeuze” wordt genoemd. De wet zegt dat iedere verzekerde het recht heeft om zijn eigen hulpverlener te kiezen. Dit is van invloed op het feit dat zorgverzekeraars contracten afsluiten met niet alle hulpverleners. In die contracten wordt afgesproken wat een hulpverlener voor een bepaalde behandeling vergoed krijgt en hoeveel behandelingen hij maximaal in een jaar mag declareren. De verzekeraars hopen op die manier hun kosten te kunnen beheersen en - eventueel - te verlagen. De verzekeraars willen dan ook graag dat u naar een hulpverlener gaat met wie zij een contract hebben afgesloten. En zolang u naar een hulpverlener gaat met wie de verzekeraars een contract hebben, is er niets aan de hand. Dat geldt ook voor mij: als ik een contract heb met uw verzekeraar, kan ik u altijd helpen… behalve als ik aan mijn zogenaamde „omzetplafond" zit. In dat geval zal ik u niet kunnen helpen: ik zou dan namelijk niet betaald krijgen voor het werk dat ik verricht. Vooral in de laatste maanden van een jaar kan het dan ook gebeuren dat u zich bij mij meldt en ik - ondanks dat ik een contract met uw verzekeraar heb - u (nog) niet kan helpen. U zult dan dus naar een andere behandelaar moeten gaan, of wachten tot 1 januari van het volgende jaar.
Het wordt nog anders als u door mij geholpen wilt worden en ik met uw verzekeraar geen contract heb. In dat geval kan ik wel helpen, maar het kan zijn dat u de kosten dan geheel of gedeeltelijk zelf moet betalen! Meer informatie hierover onder punt 3 hierna.
3. Restitutie- natura en budgetpolis
Als u een zogenaamde restitutiepolis heeft, zal de verzekeraar mijn kosten meestal volledig vergoeden. Maar let op: verzekeraars kunnen in deze polis opnemen dat zij bijvoorbeeld maar 90 % van mijn kosten vergoeden en dat u dan het restant toch zelf moet betalen.
Als u een zogenaamde naturapolis heeft en ik geen contract met uw verzekeraar heb, is de verzekeraar vooralsnog verplicht om ongeveer 60 tot 80 % van de kosten die ik u in rekening breng aan u te vergoeden.
Blijft over de zogenaamde budgetpolis. Dit zijn de goedkoopste verzekeringen die zorgverzekeraars aanbieden. Het „prijskaartje” is echter dat u enkel bij die hulpverleners (en ziekenhuizen) terecht kunt, waar de verzekeraar voor dit soort polissen een contract heeft afgesloten. U kunt dan uiteraard altijd naar een hulpverlener gaan naar eigen keuze, maar als die niet onder het contract valt, zult u de rekening grotendeels of soms zelfs volledig zelf moeten betalen! Als de verzekeraar de behandeling niet (volledig) vergoedt - en u dus (een deel van) de rekening zelf moet betalen, krijgt u van mij iedere maand een factuur voor het gedeelte dat u zelf moet betalen.
4. Zelfbetalers.
De laatste groep is de groep van zelfbetalers: sommige cliënten hechten veel waarde aan hun privacy en willen niet dat hun verzekeraar weet waarvoor zij behandeld worden. In zo’n geval is het mogelijk dat u de behandeling zelf betaalt. U krijgt dan van mij een rekening, ik stuur geen factuur aan uw verzekeraar. Wel ben ik wettelijk verplicht u een factuur te zenden op basis van de ZPM-systematiek. U krijgt van mij in dat geval iedere maand een factuur.
De tarieven die ik ingeval van zelfbetalers hanteer bedragen de maximaal door de NZA toegestane bedragen.
U kunt de tarieven die gelden hier bekijken.
5. Privacy-verklaring.
Via uw verzekeraar is het wel mogelijk om middels een zogenaamde privacy-verklaring een behandeling te ontvangen. In dat geval loopt alles wel via de verzekeraar, maar wordt bij de declaratie niet aangegeven wat de hoofddiagnose is. De verzekeraar weet dus wel dát u een behandeling heeft ondergaan bij een psychotherapeut, maar niet waarom. Het privacy-aspect is dus maar zeer beperkt en in praktijk wordt hier nauwelijks gebruik van gemaakt. Als u hierover meer wilt weten kunt u het beste contact opnemen met uw eigen verzekeraar.
Het No-show beleid voor het niet of niet-tijdig afzeggen van een afspraak vindt u hier.
Cliënte 35-40 jaar:
„Ik had al eerder therapie gehad voordat ik hier begon. Ook nu begon ik met individuele therapie, maar al snel ben ik overgestapt naar een groep. Daar heb ik ruim 2 jaar in gezeten. In het begin vond ik het heel moeilijk en vroeg mij vaak af waar ik in terecht was gekomen. De eerste maanden heb ik eigenlijk alleen maar geluisterd en nauwelijks zelf wat gezegd. Pas later werd mij duidelijk dat dit vooral kwam door mijn weerstanden. Ik ben er nu uit en kan zeggen dat de groep een van de moeilijkste dingen was wat ik ooit heb gedaan, maar ook dat het het beste is wat ik in mijn leven heb ondernomen en heb meegemaakt. Ik ben echt veranderd. Voor ik met de groep begon liep ik iedere keer vast in mijn werk en in relaties. Ik begon telkens met goede moed, maar steeds liep ik vast en werd daar steeds hopelozer van. Ik weet nu beter wat mijn grenzen zijn en waar ik wel en waar ik beter niet aan kan beginnen. Vooral door de confrontaties in de groep (en met mijzelf) werd mij langzaam duidelijk hoe ik mijzelf steeds in zo’n moeilijke positie bracht en waar dat vandaan kwam. Ik noem het confrontaties, maar eigenlijk was het gewoon eerlijkheid: de groepsleden reageerden op wat ik zei en deed. Ik zal nooit vergeten dat toen ik eens zei dat ik niet boos was, de groepsleden langzaam begonnen te lachen. Eerst glimlachen en toen steeds harder (en het was geen uitlachen): ik was blijkbaar overduidelijk wel boos, maar had het zelf niet eens in de gaten.
Dat was trouwens ook heel apart: soms kon het er heftig aan toegaan en er is heel wat afgehuild, maar soms werd er ook echt gelachen. Nu ik dit opschrijf en er weer aan terugdenk besef ik hoe bijzonder het eigenlijk was: een plek waar je zo eerlijk kunt zijn.
Ik mis het soms gewoon."